کابل شبکه

به طور کلی، کابل شبکه نوعی سیم‌کشی کابلی است که در ارتباطات راه دور استفاده می‌شود و داده‌ها را از رایانه‌های فردی به یک شبکه بزرگ‌تر رله می‌کند. گاهی اوقات این کابل ها خارجی هستند و می توان از آنها برای انجام کارهایی مانند وصل کردن رایانه به مودم‌های اینترنتی یا پورت‌های زمینی استفاده کرد. آنها همچنین می‌توانند بخشی از یک زیرساخت باشند و در این موارد اغلب در دیوارهای خانه‌ها به همراه فیش برای آنتن و یا خدمات تلویزیونی قرار می‌گیرند. وقتی صحبت از مشخصات فنی به میان می‌آید، انواع مختلفی از کابل شبکه وجود دارد، اما رایج‌ترین آن‌ها جفت پیچ‌خورده، کواکسیال، اترنت هستند. همه قابل تعویض نیستند و هر کدام معمولاً برای یک هدف خاص مناسب هستند، بنابراین هر کسی که به دنبال خرید کابل یا نصب آن برای یک پروژه خاص است معمولاً عاقلانه است که قبل از خرید کمی تحقیق کند.

شبکه‌های کامپیوتری می‌تواند چیزی شبیه به یک علم پیچیده باشد، اما وقتی صحبت از کابل‌کشی می‌شود، هدف کاملاً واضح است. یعنی انتقال اطلاعات از مکانی به مکان دیگر از طریق یک سری از “بسته‌های” داده. اساساً بیت‌ها و بایت‌هایی از اطلاعات رمزگذاری شده عددی که توسط یک کامپیوتر یا دستگاه به دیگری ارسال می‌شود، منتقل می‌شود. به منظور ارتقای کارایی و سرعت، اکثر شبکه‌ها داده‌ها را به کوچک‌ترین قطعات آن یعنی بیت‌ها و بایت‌ها تقسیم می‌کنند و سپس آن قطعات کوچک را به صورت جداگانه ارسال می‌کنند. پس از رسیدن به مقصد، آنها دوباره مرتب می‌شوند.

کابل جفت تابیده بدون محافظ (UTP) در بسیاری از شبکه‌های اترنت خانگی و تجاری استفاده می‌شود. دارای چهار جفت سیم است که در داخل آستر کابل قرار دارند. برای جلوگیری از تداخل سایر دستگاه‌ها در شبکه، هر جفت به چندین پیچ اضافی پیچیده می‌شود. ساختار این نوع کابل قابلیت اطمینان آن را افزایش می‌دهد و به حداقل رساندن خرابی‌های شبکه کمک می‌کند و به همین دلیل در شبکه‌هایی که کاربران زیادی یا رایانه‌های متصل زیادی وجود دارد رایج است.

کابل‌های کواکسیال

کابل کواکسیال یکی دیگر از انواع رایج کابل شبکه است. این یک هادی مسی در مرکز خود دارد و یک پوشش پلاستیکی به عنوان عایق بین هادی مرکزی که به عنوان سپر عمل می کند. پوشش ممکن است نازک یا ضخیم باشد. پوشش ضخیم تر انعطاف پذیری کمتری دارد، اما ممکن است محافظت بیشتری ایجاد کند.

کابل‌های اترنت

کابل متقاطع اترنت نیاز به سوئیچ های شبکه یا روترها را از بین می‌برد. این کابل همچنین به رایانه‌ها اجازه می‌دهد تا با استفاده از آداپتورهای شبکه خود، مانند کارت رابط شبکه (NIC) متصل شوند. افرادی که مایل به خرید کابل شبکه قابل حمل برای حمل وسایلی مانند رایانه‌های لپ تاپ به پورت‌های اینترنت خارجی یا جک هستند، معمولاً این نوع را انتخاب می‌کنند.

فیبرهای نوری

کابل‌های فیبر نوری برای شبکه‌هایی که فواصل زیادی را در بر می‌گیرند استفاده می‌شود. در نتیجه این نوع کابل‌ها دارای چندین لایه پوشش محافظ می‌باشند. همچنین نور را بر خلاف سیگنال‌های الکتریکی مانند کابل‌های دیگر منتقل می‌کند. این باعث می‌شود کابلی ایده آل برای محیط‌های شبکه‌ای باشد که در معرض مقادیر زیادی تداخل الکتریکی هستند. همچنین اطلاعات را با سرعت بالا منتقل می‌کند و بنابراین در محیط‌های شبکه بزرگ مانند محیط‌های مورد استفاده توسط مشاغل بزرگ استفاده می‌شود.