پردازنده ARM یکی از خانواده CPU ها است که بر اساس معماری RISC (کامپیوتر مجموعه دستورات کاهش یافته) توسعه یافته توسط Advanced RISC Machines (ARM) ساخته شده است.
ARM پردازنده‌های چند هسته ای RISC 32 بیتی و 64 بیتی تولید می‌کند. پردازنده‌های RISC برای اجرای تعداد کمتری از انواع دستورالعمل‌های کامپیوتری طراحی شده‌اند تا بتوانند با سرعت بالاتری کار کنند و میلیون‌ها دستورالعمل را در ثانیه انجام دهند ( MIPS ). با حذف دستورالعمل‌های غیر ضروری و بهینه‌سازی مسیرها، پردازنده‌های RISC عملکرد فوق‌العاده‌ای را در کسری از توان تقاضای دستگاه‌های CISC (محاسبات مجموعه دستورالعمل‌های پیچیده) ارائه می‌کنند.
پردازنده‌های ARM به طور گسترده در دستگاه‌های الکترونیکی مصرفی مانند تلفن‌های هوشمند، تبلت‌ها، پخش‌کننده‌های چندرسانه‌ای و سایر دستگاه‌های تلفن همراه مانند گجت‌ها استفاده می‌شوند. به دلیل مجموعه دستورات کاهش یافته، آنها به ترانزیستورهای کمتری نیاز دارند، که اندازه قالب کوچکتری را برای مدار مجتمع (IC) ممکن می‌کند. اندازه کوچکتر پردازنده ARM، پیچیدگی کمتر و مصرف انرژی کمتر، آنها را برای دستگاه‌های کوچکتر مناسب می‌کند.
ویژگی‌های پردازنده ARM عبارتند از:
- مصرف پایین انرژی
- حالت های اجرایی 64 و 32 بیتی برای عملکرد بالاتر
- پشتیبانی از مجازی سازی سخت افزار
طراحی ساده پردازنده‌های ARM، پردازش چند هسته‌ای کارآمدتر و کدنویسی آسان‌تر را برای توسعه‌دهندگان ممکن می‌سازد. اگرچه پردازشگرهای ARM همان توان پردازشی خام محاسباتی محصولات اینتل، رهبر بازار x86 را ندارند، پردازنده‌های ARM برای برنامه‌هایی که در هر دو معماری وجود دارند، گاهی از عملکرد پردازنده‌های اینتل فراتر می‌روند.
رقابت سر به سر بین فروشندگان در حال افزایش است زیرا ARM راه خود را به نوت بوک‌ها نیز پیدا کرده است. به عنوان مثال، مایکروسافت نسخه‌های مبتنی بر ARM از رایانه‌های سرفیس را ارائه کرده است. اپل نیز که با پردازنده جدید خودش یعنی پردازنده m1 غوغایی به پا کرده پیشتاز این تکنولوژی است.
ARM همچنین در حال حرکت به سمت بازار سرور است، حرکتی که نشان‌دهنده یک تغییر بزرگ در جهت و پوشش شرط‌بندی بر روی عملکرد به ازای هر وات بیش از توان محاسباتی خام است. AMD نسخه‌های 8 هسته ای پردازنده‌های ARM را برای سری پردازنده‌های Opteron خود ارائه می‌دهد. سرورهای ARM نشان دهنده یک تغییر مهم در محاسبات مبتنی بر سرور هستند. یک سرور سنتی کلاس x86 با 12، 16، 24 یا بیشتر هسته، با افزایش سرعت و پیچیدگی هر پردازنده، کارایی را افزایش می‌دهد و از سرعت و قدرت brute force برای مدیریت بارهای کاری محاسباتی سخت استفاده می‌کند. در مقایسه، یک سرور ARM شاید از صدها پردازنده دیگر، کم مصرف تر است.